ο πολακης μου θυμιζει τον μαιευτηρα που ειχε η πρωην συζυγος οταν γεννησε τη μικρη. ηταν ενας τυπος κριτικος κοντα δυο μετρα με μια μουστακα και αντιπαθεστατος αγενης και καρασεξισταρος. ελεγε πχ «οταν τουφεκαει εδω ο λεβεντης δεν υπαρχει περιπτωση να εχουμε προβλημα στην κυηση» ή «δε μου φτανουν η γυναικα μου δυο κορες η πεθερα κι η μανα μου εχω και τις γυναικες ολη μερα ειναι ενα μαρτυριο η ζωη μου» ελεγα απο μεσα μου γιατρε εισαι μεγαλος μαλακας και απεξω μου «γιατρε μηπως υπερβαλετε λιγο;» μη χαλασει το κονε γιατι ειχα την αισθηση οτι ειχε τεραστεια εμπειρια στο θεμα και ηταν και εντυπωσιακο πως τον εμποστευονταν τοσες γυναικες. στο τελος μας λεει: «τη δουλεια την κανει ολη η μαια εμεις καθομαστε και βλεπουμε σα μαλακες και δινουμε οδηγιες οπου χρειαστει. θα σας προτεινω μια εμπειρη μαια!που ξερει το σωμα και τα υδραυλικα καλυτερα απο καθε γιατρο, θα συναντηθει η γυναικα δυο τρεις φορες μαζι της θα της δωσει κατευθυνσεις και γνωση και ολα θα πανε καλα». οντως η τοτε συζυγος γεννησε ατο αλεξανδρα οχι απλα φυσιολογικα χωρις τομες αλλα ουτε επισκληριδιο δε χρειαστηκε να κανει και τελειωσε τσακμπαμ. στο τελος βεβαια την εριξε τη μαλακια του ο γιατρος με χτυπαει στο ωμο και μου λεει «μεγαλε πετυχες διανα το βολι! σαν εσενα σε γκομενα βγηκε το παιδι»